Αποτελεί – πλέον - κοινή παραδοχή ότι καθετί που εμπίπτει στη σφαίρα προστασίας των εργαζομένων, αλλά και συνολικά όλων των πολιτών αυτής της χώρας, έχει περιέλθει στην απαξίωση και στην – στοχευμένα - συνεχή υποβάθμιση. Στην ολοένα αυξανόμενη αποψίλωση των Δημοσίων Υπηρεσιών από ανθρώπινο δυναμικό, στην ολοένα αυξανόμενη εντατικοποίηση της εργασίας, στην ολοένα αυξανόμενη επιδείνωση των συνθηκών εργασίας, το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί η έλλειψη Ιατρού Εργασίας και Τεχνικού Ασφαλείας από τους εργασιακούς χώρους. Αυτό συνιστά ευθεία παραβίαση όχι μόνο της ισχύουσας νομοθεσίας, ήτοι του νόμου 3850/10 (ΚΝΥΑΕ - Κώδικας Νόμων για την Υγεία και την Ασφάλεια των Εργαζομένων) αλλά και της επιταγής της κοινής λογικής και ανθρωπιάς.

Το ζήτημα των συνθηκών εργασίας στο ΚΕΒΕΙΣ και τη μη τήρηση των στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας και υγιεινής (παρά τις επαναλαμβανόμενες δεσμεύσεις της Διοίκησης) το θέτει επανειλημμένως η ΑΚΕ στις συνεδριάσεις του Συλλόγου Αττικής και Κυκλάδων, επιμένοντας στην ανάγκη να αναληφθούν πρωτοβουλίες, μεταξύ των οποίων και η απεύθυνση στην Επιθεώρηση Εργασίας, που έχει ευθύνη ελέγχου της τήρησης των προβλέψεων του νόμου. Προτάσεις οι οποίες σχεδόν ποτέ δεν γίνονται αποδεκτές απ’ την πλειοψηφία του Συλλόγου ή παραπέμπονται στο απώτερο μέλλον, προκειμένου να μην φέρουμε σε… δύσκολη θέση τη Διοίκηση.

Η δημιουργία και λειτουργία του ΚΕΒΕΙΣ, δεν αποτυπώνει μόνο τις προθέσεις της ηγεσίας της ΑΑΔΕ και της Κυβέρνησης για τις υπηρεσίες μας και τις εργασιακές συνθήκες που προωθεί. Στην ιστορία του ΚΕΒΕΙΣ αποτυπώνεται και η υποκρισία της πλειοψηφίας των Συνδικαλιστικών Οργάνων του κλάδου μας, τα οποία (…αν δεν στηρίζουν) σίγουρα ανέχονται συνειδητά αυτές τις εξελίξεις.